نقش آنزیم AMPK درفواید فعالیت فیزیکی برای افراد مبتلا به دیابت یا مقاوم به انسولین
3 ژانویه 2017- فواید فعالیت فیزیکی برای افراد مبتلا به دیابت و افرادی که بدن آنها به انسولین مقاوم است، به اثبات رسیده است، یکی از دلایل آن افزایش اثرات انسولین با انجام فعالیت بدنی است. همچنین فعالیت ورزشی به کاهش خطر بروز عوارض دیابت کمک می کند. اما تاکنون، هیچ مکانیسمی برای این پدیده کشف نشده بود. حال محققان دپارتمان تغذیه و ورزش دانشگاه کپنهاگ کشف کردند که آنزیم AMPK، نقشی اساسی در افزایش توانایی انسولین برای تحریک جذب گلوکز در ماهیچه‌ها بازی می کند. این یافته‌ها به شناسایی روشهای پزشکی برای بهبود سلامت افرادیکه برای انجام فعالیت فیزیکی با محدودیت‌هایی مواجه هستند، کمک کند.
AMPK دارای نقش اساسی در حساسیت ماهیچه‌ها به انسولین و توانایی عضلات به جذب گلوکز بلافاصله پس از فعالیت بدنی است. پرفسور Jørgen Wojtaszewski که مسئولیت این گروه را بعهده دارد، می گوید: گروه تحقیقاتی ما توانستاهمیت و نقش اساسی AMPK را در عضلات نشان دهد و این پاداش سالها تلاش و تحقیق ما است.
او افزود: این کشف خبر بسیار خوبی برای افرادیست که حساسیت آنها به انسولین کم است، حال ما می توانیم با فعال نمودن AMPK چه از طریق دارو و یا از طریق فعالیت بدنی، اثرات انسولین را بر ماهیچه‌های این افراد، افزایش دهیم.
حرکت به سمت قرص ورزش
آزمایشات اصلی بر روی حیوانات آزمایشگاهی که ژن کد کننده‌ی AMPK بطور خاص با مهندسی ژنتیک از ماهیچه‌های اسکلتی آنها حذف شده بود، انجام گردید. توانایی این موشها در افزایش حساسیت به انسولین پس از یک جلسه‌ی ورزشی کاملاً متوقف شد. در طی چند سال گذشته این گروه تحقیقاتی، چندین آزمایش برای اثبات نقش بسیار متحمل AMPK در ماهیچه‌های انسان مشابه با نقشی که در حیوانات مشاهده شده بود، انجام داده‌اند. علاوه براین، در سال گذشته این گروه نشان داد که فعال سازی AMPK به روش دارویی سبب افزایش حساسیت عضلات موش به انسولین می‌شود.
نویسنده‌ی ارشد این مقاله دکتر Rasmus Kjøbsted می گوید: در حالیکه فعالیت بدنی بوضوح بر مصرف دارو برای فعال کردن AMPK ارجح است و موجب افزایش سطح تندرستی افراد و سایر منافع می‌شود، یافته‌های ما اشاره به روشهای دارویی برای بهبود سلامت آن دسته از افرادی دارد که به دلیل محدودیت‌هایی قادر به انجام ورزش نیستند که شامل افرادی با معلولیت‌های جسمی، افراد بستری یا افرادیکه به دلیل وزن بسیار بالا قادر به انجام حرکات ورزشی نیستند، می باشد. علاوه بر این یافته های ما نشان می دهد که برخی از انواع فعالیت‌های بدنی به احتمال زیاد در افزایش حساسیت به انسولین موثرتر از سایر انواع فعالیت‌ها می‌باشند که برای روشن شدن این تفاوتها نیاز به انجام تحقیقاتی بیشتری داریم.
منبع و سایت خبر:
Diabetes, 2016; db160530 DOI: 10.2337/db16-0530
www.sciencedaily.com/releases/2017/01/170103092000.htm